دل اگر دل باشد ، پر می کشد به هوای حضرت دوست
اما امان از دلی که پابند خاک شده و پایش در گل مانده باشد
افتاده باشد میانه ی راه
نه توان برخاستن داشته باشد
نه یارای ماندن
دلی که اوج نمی گیرد
که پر ندارد برای پریدن ،
لاجرم باید دست دراز کند سوی دل هایی که پر دارند برای پریدن ...
حالا یک دلی که دل نیست دست دراز کرده پیش دل هایی که اوج گرفتن را
بلدند
دعایش کنید ...